«Επενδύσεις και στρατιωτική παρουσία, οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος»
Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές,
Στην εισήγηση του Συνεδρίου τονίζεται η ανάγκη ν’ ανοιχτούμε ακόμη πιο τολμηρά, εξηγώντας και εκλαϊκεύοντας τις θέσεις μας, διαφωτίζοντάς για το σύνολο των εξελίξεων. Είναι κατανοητό βέβαια, ότι για να μπορούμε να εξηγούμε τα τεκταινόμενα, να τα εκλαϊκεύουμε με τρόπο απλό και κατανοητό, πρέπει καλά να τα καταλάβουμε, να εμβαθύνουμε στην ουσία τους για ν’ αποκαλύπτουμε αυτά που κάποιοι θέλουν ν’ αποκρύψουν.
Στην εισήγηση επίσης, τονίζεται ότι η αστική τάξη της Ελλάδας φιλοδοξεί ν’ αναβαθμίσει τις θέσεις της στα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολικά Μεσόγειο. Επιδιώκει την αναδείξει τη χώρα σε τεχνολογικό, ενεργειακό και οικονομικό κόμβο στήριξης των ευρωατλαντικών σχεδίων στην περιοχή.
Είναι γνωστή η σχέση ανάμεσα στην οικονομία και την πολιτική, ότι η οικονομία και η διακυμάνσεις της καθορίζουν τις πολιτικές επιλογές των κυβερνόντων. Έτσι οι επιλογές της αστικής τάξης, που έχει στα χέρια της την οικονομική εξουσία, καθορίζουν και τις επιλογές της όποιας κυβέρνησης, αλλά και των κομμάτων που έχουν ταχθεί να την υπηρετούν. Τα οικονομικά συμφέροντα των αστικών τάξεων των διαφόρων ιμπεριαλιστικών κρατών και ενώσεων καθορίζουν τις επιλογές των πολιτικών τους ηγεσιών.
Αν ανατρέξουμε στον τύπο των τελευταίων ημερών θα βρούμε δημοσιεύματα που λεν:
«Η Ελλάδα… μεγαλώνει με όπλο 4 ενεργειακά έργα» όπως έγραφε πρόσφατα μεγάλο καθεστωτικό σάιτ, αναφερόμενο σε «τέσσερα μεγάλα επενδυτικά σχέδια στον ηλεκτρισμό και το φυσικό αέριο, με τα οποία η Ελλάδα επιδιώκει να εξελιχθεί σε γέφυρα μεταφοράς καθαρών και οικονομικότερων μορφών ενέργειας από την Αφρική, τη Μέση Ανατολή και άλλες χώρες προς την ΕΕ». Ανέφερε συγκεκριμένα:
- Την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Αιγύπτου ισχύος 2GW και τη διαμέσου της χώρας μας ένταξη στα ευρωπαϊκά δίκτυα, για τη μεταφορά της παραγόμενης εκεί ενέργειας από ΑΠΕ προς την Ευρώπη. Η σύμβαση έχει ήδη υπογραφεί σε συνεννόηση με τις ευρωπαϊκές αρχές.
- Ανέφερε επίσης την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, ισχύος άλλων 2GW, στη συνέχεια του σχεδίου του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου «EastMed», ο οποίος έχει τη στήριξη των ΗΠΑ. Έχει ήδη υπογραφεί μνημόνιο κατανόησης μεταξύ των τριών κυβερνήσεων.
Όπως καταλαβαίνουμε με τα δύο αυτά έργα η Κρήτη μετατρέπεται σε σημαντικό ενεργειακό κόμβο.
- Το τρίτο έργο στο οποίο αναφέρεται είναι ο αγωγός φυσικού αερίου από τη Θεσσαλονίκη στη Β. Μακεδονία. «Το έργο – διευκρινίζει το άρθρο – υποστηρίζουν και προωθούν οι ΗΠΑ».
- Και το τέταρτο στη σειρά έργο «στρατηγικής σημασίας για τη χώρα και την ΕΕ», όπως γράφουν, είναι η πλατφόρμα υγροποιημένου αερίου της Αλεξανδρούπολης, «Επενδυτικό σχέδιο το οποίο επίσης στηρίζεται από τον αμερικανικό παράγοντα».
Οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι της χώρας ετοιμάζονται να πάρουν μέρος στην κατασκευή των έργων και να προσθέσουν νέα κέρδη – αρκετών εκατομμυρίων – στα χρηματοκιβώτιά τους.
Την ίδια στιγμή βέβαια η χώρα βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην ενεργειακή φτώχια κι εξάρτηση από εισαγόμενες και ακριβές πηγές ενέργειας, καταργώντας το λιγνίτη και άλλες εγχώριες πηγές.
Θα πει κανείς «μα όλα αυτά είναι ήδη γνωστά!».
Ο λόγος που τα αναφέρω είναι για να προσέξουμε τον πομπώδη τίτλο «Η Ελλάδα… μεγαλώνει με όπλο 4 ενεργειακά έργα», που εκφράζει το διακαή πόθο της αστικής τάξης να μετατραπεί η χώρα σε ενεργειακό κόμβο, αναβαθμίζοντας έτσι τη «γεωστρατηγική της θέση». Μήπως όμως κάτι παρόμοιο δεν επεδίωκε και πριν από 100 χρόνια, όταν ξεκινούσε τη Μικρασιατική εκστρατεία; Οι ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων είναι αυτοί που γενούν την ανασφάλεια, τις συγκρούσεις, τις επεμβάσεις και τους πολέμους, το θάνατο, τη δυστυχία και τον ξεριζωμό για τους λαούς.
Ταυτόχρονα το άρθρο φροντίζει να τονίσει, ότι τα έργα έχουν την εύνοια και στήριξη του ευρωπαϊκού κι αμερικανικού παράγοντα. Γιατί άραγε; Μήπως γιατί μία «σύμμαχη χώρα», η Τουρκία αντιδράει στην υλοποίησή τους, όπως πολύ καθαρά φάνηκε στην περίπτωση του αγωγού EastMed; Μήπως γιατί κανένας επενδυτής δε ρισκάρει να επενδύσει σε τέτοια έργα χωρίς την ασφάλεια και προστασία των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων κι ενώσεων; Μήπως έτσι δεν έγινε και πριν λίγα χρόνια, όταν μοιραζόταν τα θαλάσσια οικόπεδα της Ανατολικής Μεσογείου, και μαζί με τα ερευνητικά σκάφη των διαφόρων εταιριών είχε συγκεντρωθεί και μεγάλος αριθμός πολεμικών σκαφών διαφόρων χωρών, για να τα προστατεύουν;
Είναι χαρακτηριστικές οι περσινές δηλώσεις του Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων για το διαγωνισμό του ΤΑΥΠΕΔ: «Για τους λιμένες Αλεξανδρουπόλεως και Καβάλας υπάρχει πολύ έντονο αμερικάνικο ενδιαφέρον. Και φαίνεται ότι θα έχουμε πολύ επιτυχή κατάληξη στον διαγωνισμό, και πολύ έντονη οικονομική και στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ. Αυτό είναι ένα μήνυμα και για την Τουρκία».
Αποκαλύπτεται για μια ακόμη φορά πως οι επιχειρηματικοί και οι πολεμικοί σχεδιασμοί πάνε πάντα χέρι-χέρι, συνοδεύονται με επέκταση των βάσεων και των άλλων στρατιωτικών υποδομών!
Τα μεγάλα έργα μεταφοράς υδρογονανθράκων, παραγωγής και μεταφοράς ενέργειας, στη λεγόμενη «πράσινη ενέργεια», στους τομείς καινοτομίας και ψηφιακής οικονομίας, στα δίκτυα τηλεπικοινωνιών, στις μεταφορές και τις εφοδιαστικές αλυσίδες στοχεύουν στην ανάπτυξη της κερδοφορίας των οικονομικών ομίλων. Για τη λαϊκή οικογένεια σημαίνουν μεγαλύτερη φτώχεια και ανατιμήσεις, σαν κι αυτές που ζούμε σήμερα.
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Βόρειας Ελλάδας, όπου μαζί με την εγκατάσταση νέων αγωγών αερίου, την κατασκευή εγκαταστάσεων υγροποιημένου αερίου στην Αλεξανδρούπολη, τη σχεδιαζόμενη κατασκευή χώρων αποθήκευσης φυσικού αερίου στην Καβάλα, τον υπό κατασκευή αγωγό αερίου από την Κομοτηνή στη Βουλγαρία και το σχεδιαζόμενο αγωγό από τη Θεσσαλονίκη στη Βόρεια Μακεδονία, μαζί με την κατασκευή νέου μεγάλου εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής με αέριο στην Κομοτηνή, πολλαπλασιάζονται και οι στρατιωτικές υποδομές των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Πλάι στο Νατοϊκό Στρατηγείο της Θεσσαλονίκης, στις εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στο νομό Κιλκίς, στα πεδία βολής του Λιτόχωρου και του Προφήτη του Λαγκαδά, πλάι στην αμερικανονατοϊκή στρατιωτική υποδομή στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, τις Νατοϊκές εγκαταστάσεις στο Στρατόπεδο «Κόδρα» της Καλαμαριάς και στην 113 Πτέρυγα Μάχης στη Μίκρα, οι ΗΠΑ πήραν υπό τον άμεσο έλεγχό τους το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, ενώ οι ορέξεις τους στρέφονται και στο λιμάνι της Καβάλας.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι επενδύσεις και η ξένη στρατιωτική παρουσία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και τα πράγματα μπορούν ν’ αλλάξουν μόνο όταν οι λαοί πάρουν στα δικά τους χέρια τους μοχλούς της οικονομίας.
